Ik en mijn huisdier

Ik zag je voor het eerst toen ik twee weken na je geboorte bij je moeder en je broertje en twee zusjes mocht komen kijken. Ik wilde graag een vrouwtje. Ik ben bij jullie op de grond gaan zitten en heb jullie allemaal bekeken…. En jullie mij ook… wat waren jullie lief. Jij vond het reuze interessant en kwam al vlug kijken. Je probeerde via mijn benen en mijn buik omhoog te klimmen. Ahhhhhhh wat een lieverd, zei ik meteen. Jij vond me geloof ik ook lief want je kroop in het kuiltje van mijn ellenboog en viel daar vredig in slaap. Jaaaaaaa, deze neem ik, dacht ik.

Drie weken later kreeg ik een triest telefoontje. Jouw mamsie was op de Regenboogbrug overleden. Ik ben naar jullie toegegaan en daar lag je mamsie en jij zat te piepen om aandacht. Ik liet je nog even aan je mamsie ruiken terwijl ik haar een belofte deed: “Mamsie ik zal super goed voor hem zorgen.”

Thuis aangekomen mocht je alles zelf verkennen. Het was nu tenslotte ook jouw huis. Je kon nog niet veel, want je was zo klein. Met heel veel geduld en liefde heb ik je geleerd brokjes met vocht te eten en op de kattenbak te gaan. Zo ben je geworden wat je nu bent: een superlieve kater die ook heel vaak bezorgd is om zijn vrouwtje.

Emmy: Jimmy, kun je iets over je leven van nu vertellen?

Ik vind mijn vrouwtje superlief. Als ik merk dat m’n vrouwtje pijn heeft, kruip ik altijd dicht tegen haar aan en probeer haar te troosten. Ik kijk uit het raam of zit op het balkon de boel in de gaten te houden. Ik krijg elke dag vleesje uit een zakje, want dat vind ik superlekker. Ook krijg ik brokjes en als vrouwtje even weggaat, krijg ik altijd kattensnoepjes zodat ik weet dat ze terug komt.

’s Avonds als vrouwtje naar bed gaat, spring ik ook vlug in bed en ga het vrouwtje een beetje plagen. Lekker op haar plekje liggen, dat mag meestal wel even hoor, maar dan zegt het vrouwtje: “schuif eens op lieverd, want dan kan ik er ook bij.”

Weet je wat ik ook lekker vind? Water uit de kraan drinken. Zo lekker vers, mmmmmm. Daar kan ik wel drie, vier keer per dag van drinken. Wat ik ook zo lekker en leuk vind is pompen. Dat doe ik elke dag en soms ook ’s nachts. Ze wordt weleens wakker en vraagt dan vriendelijk: “Moet dan nu Jimmy?”

Ik ben nu acht jaar en kan me eigenlijk geen leven meer zonder vrouwtje voorstellen. Maar laatst was ze een nachtje weg en daar was ik toch wel boos om. Toen ze de volgende dag terugkwam, deed ik net of ik haar niet zag. Ik ging expres met mijn rug naar haar toe zitten en dat heb ik zeker wel een minuut volgehouden. Goed hè, nu weet ze tenminste dat ik het niet leuk vond.

Ik wil nog heeeeel lang bij vrouwtje blijven!!!!

Tekst: Emmy de Haas
Foto: Peter Dullaart