Ongekend Haags
Bijeenkomst Eenzaam maar niet alleen
Ongekend Haags intro
Ongekend Haags is een community voor & door Hagenaars met psychische bijzonderheden.
Onze missie is: Hagenaars met een psychiatrische achtergrond met elkaar verbinden, om vanuit gezamenlijke kracht op gelijkwaardige en eigen wijze mee te doen in de samenleving.
Wij creëren een sociaal netwerk via onze website en social media om elkaar te ontmoeten, informeren, steunen en inspireren. Als redactie maken we items om te laten zien wat ons bezig houdt. We horen ook graag van jou! Wat wil jij aan de orde stellen of delen? Praat mee en laat weten wat jij mooi, spannend en belangrijk vindt!
Mail sturen (alleen op ongekend haags pagina)
Componence Asset List
08 januari 2020
5 december is een dag waarop veel mensen met elkaar afspreken om iets leuks te doen, maar een grote groep mensen ervaart deze gezelligheid niet. Kortom, een prima moment voor een bijeenkomst over eenzaamheid.
Het idee voor deze bijeenkomst, georganiseerd door het HSS, ontstond n.a.v. de vragen die aan de werktafels gesteld worden.
Na de introductie begon Michiel van Agt, Humanistisch raadsman bij Parnassia, met een uitleg over de verschillende soorten van eenzaamheid en zingeving. Hij gaf ook voorbeelden. De kracht van zijn verhaal werd later op de middag duidelijk doordat de sprekers na hem teruggrepen naar zijn voordracht.
Na zijn verhelderende voordracht kwamen twee ervaringsdeskundigen aan het woord.
Mimi vertelde als ex-danseres en artieste, over haar eenzaamheid door de jaren heen. Mimi, een dynamische en kleurrijke dame, maakte de indruk volop in het leven te staan. Van binnen voelde zij een diepe eenzaamheid. Doordat haar gezondheid slechter werd raakte ze in een isolement, waar ze na jaren uitkwam door contact met haar thuiszorgmedewerker. Belangrijk in de ogen van Mimi is de werkelijke aandacht die je van mensen krijgt. Wat zij bij professionals niet vond kon deze dame haar wel geven. Ze luisterde naar Mimi. In het saaie Loosduinen is Mimi een buurtinitiatief gestart rondom een aantal tuinen. Dit leidde tot zinvol contact met de omgeving, waar ze zich nu een spil voelt in het contact tussen mensen.
Wilmar heeft eenzaamheid ervaren al vanaf zijn jeugd. Hij was een slimme jongen die na enkele universitaire opleidingen in korte tijd alles kwijtraakte. Op latere leeftijd raakte hij gedurende 9 maanden dakloos. Hij omschrijft zichzelf als de best geklede dakloze van den haag. Weinig vrienden wisten van zijn situatie omdat hij zijn zaakjes zelf wilde regelen. Dat is hem ook gelukt door de juiste mensen in zijn netwerk. Hij had een ambulante begeleider die out- of- the-box dacht en hem in contact heeft gebracht met gelijkgestemden. Hij voelt zich nu zeer gewaardeerd door zijn werkzaamheden voor de Achterban Werkt.
Als laatste vertelde Valentijn van Gastel, die als ambulant begeleider Wilmar ondersteund heeft, over zijn werkwijze. Als woonbegeleider probeert hij mensen aan elkaar koppelen op ‘onconventionele wijze’
Het gaat om echt in contact te komen met mensen, ze te koppelen aan verwante zielen en diepgang te zoeken. De oppervlakkige doelen van je werkschema als woonbegeleider ( de poetslap, discipline bijbrengen bladibla) worden dan vanzelf ook gerealiseerd. Zijn onorthodoxe werkwijze houdt in dat hij niet aarzelt om mensen te vertellen dat wat zij denken dat goed voor henzelf is volgens hem niet de oplossing is. Uiteindelijk pakt dit voor veel van zijn cliënten (maar niet altijd) goed uit.
De strekking van zijn verhaal is:
“Ik zie geen cliënt, ik zie een mens en die wil gehoord en gezien worden.”
Na deze 3 ervaringsverhalen was er tijd voor de organisaties met een aanbod om zichzelf te pitchen in 2 minuten. Aan het woord kwamen de Buurtcirkels, De Regisseur, Vriendendienst, maatjesprojecten Vivaldi en Buddynetwerk.