Van van Gogh tot Michelangelo, van Beethoven tot Virginia Woolf,  allemaal leden zij aan psychische stoornissen als depressie , bipolaire stoornis of  schizofrenie. Hier staan nog meer voorbeelden. Allemaal gebruikten ze hun talent en creativiteit om de gekte en waanzin in hun leven vorm en betekenis te geven. Ook voor veel wetenschappers geldt dit. Denk aan Sir Isaac Newton, je weet wel, die van de zwaartekracht  en John Nash, de wiskundige, wiens leven verfilmd is in “A  beautiful mind” .

Maar ben  je nou door je creativiteit gevoeliger voor psychische stoornissen of zorgt juist de stoornis ervoor, dat je je zo creatief kunt uiten? Deze kip-of-ei vraag probeerde Arnold Ludwig ook te beantwoorden. Hij concludeerde, dat ongeveer een op de drie toekomstige artiesten en musici als tiener symptomen van een geestelijke aandoening had, en slechts 3 tot 9% van de toekomstige wetenschappers, atleten en zakenmensen.  (https://newscientist.nl/blogs/gekte-en-genialiteit/).

Te vaak wordt een psychische stoornis nog vooral gezien als zwakte van de persoon in kwestie en storend en lastgevend voor de omgeving. Maar al deze mensen laten ons wel op een andere manier naar de wereld en dus naar onszelf kijken. Denk daar maar eens over na, als er in het nieuws weer gesproken wordt over een ‘verwarde man’. De kans is dus aanwezig, dat dit iemand is met een psychische bijzonderheid, zoals we dat bij Ongekend Haags noemen. En dat klinkt al veel beter, toch? 

Saïd Kadrouch