Wandelkaarten

Ik zeg veel te snel ja op een voorstel, maar op de dag dat Petra iemand zocht om haar nieuwe wandelkaarten mee te testen kwam dit goed uit: het was hoog tijd dat deze redacteur eens de deur uitging voor een wandeling van minimaal anderhalf uur, op anderhalve meter.

We liepen het Haagse Bos in, op de eerste van 5 kaarten die ik uitgekozen had stond één woord: "Thuis"
"Ik kom net van thuis, " begon ik, "en thuis is ook wel mijn veilige plek nu in de coronacrisis." en zo ontspon zich vanzelf een gesprek, over wat het 'thuis' en 'thuis zijn' nu voor ons betekende, over agorafobie en jezelf in huis opsluiten, over thuiskomen, over samen gaan wonen en een thuis maken van het huis van je partner.

Op de volgende kaart, gekozen door Petra, stond de stelling: "Iemand die een psychische aandoening heeft gehad kan nooit een verantwoordelijke functie vervullen."

Een betere manier om mijn hoofd door het plafond te krijgen kan je moeilijk vinden: Als je mij een beetje kent, dan weet je dat ik dit een grove generatie vind, stigmatiserend ook. Een dergelijke opmerking vraagt om een reactie. Maar laten we daar verder niet op ingaan. Het volstaat te vermelden dat Petra en ik hier goed over konden praten.

Ook de volgende twee kaarten bleken snel gespreksstof op te leveren, waarmee we toch tot gesprekken kwamen die anders niet mogelijk zouden zijn tijdens een boswandeling.
Het enige nadeel bij onze gesprekken was dat Petra en ik het meestal snel eens waren, maar dat is wellicht niet vreemd als je beiden bekend bent met de ervaringen die met een psychische bijzonderheid komen.
De tijd ging snel en na twee uur wandelen, waarbij we geen van beiden ons de route nog konden herinneren, besloten we om weer naar huis te gaan. We hadden ieder nog 3 kaarten over...

Ik was zeer tevreden over het experiment met de kaarten, die goede gesprekken opgeleverd hadden, maar Petra bleef kritisch: ze had immers vantevoren de naar haar mening bruikbare kaarten meegenomen en het restant thuisgelaten.
Laten we het er maar op houden dat er potentie zit in deze wandeleditie van het spel, dat we er zelf iets van kunnen maken.

Na afloop was het voor Petra tijd om de sportschool af te zeggen: het was te laat geworden. Ik merkte dat ik al enige tijd geen koffie had gehad. En zo liepen we ieder weer naar huis, ruim anderhalf uur aan goede gesprekken rijker, zonder veel afstand gevoeld te hebben op anderhalve meter.

Edwin

​​​​​​​De kaarten die wij gebruikten zijn een 'coronaproof' uitbreidingspakket op het spel 'Een steekje los?', dat normaal gesproken binnen aan een tafel zou worden gespeeld. Meer informatie over de kaarten is te vinden op de website van De Bagagedrager: https://debagagedrager.nl/projecten/nieuw-spelpakketten-coronaproof/