Ongekend Haags

Ongekend Haags intro

Ongekend Haags is een community voor & door Hagenaars met psychische bijzonderheden.

Onze missie is: Hagenaars met een psychiatrische achtergrond met elkaar verbinden, om vanuit gezamenlijke kracht op gelijkwaardige en eigen wijze mee te doen in de samenleving.

​Wij creëren een sociaal netwerk via onze website en social media om elkaar te ontmoeten, informeren, steunen en inspireren. Als redactie maken we items om te laten zien wat ons bezig houdt. We horen ook graag van jou! Wat wil jij aan de orde stellen of delen? Praat mee en laat weten wat jij mooi, spannend en belangrijk vindt!

Mail sturen (alleen op ongekend haags pagina)

Wil je reageren op onze artikelen dan kun je een mail sturen naar info@haagssteunsysteem.nl​​​​​.

Componence Asset List

09 april 2018

regulier-meer+energie.png

Regelmatig kom ik dorpsgenoot Carl in het ‘Hertenkampje’ tegen. Carl loopt drie keer in de week hard, gemiddeld negen kilometer. Hij is opgewekt en altijd in voor een praatje. Carl is fit en oogt gezond. Hij zeurt niet over pijntjes en kwaaltjes want hij heeft ze niet. Wat maakt Carl nou zo bijzonder? Carl is tachtig jaar!! Fantastisch, tachtig jaar en maar blijven hollen…

Carl is voor mij het bewijs dat bewegen in het groen goed is voor de -mentale- gezondheid. Vorige week nog stond het groot in een landelijk dagblad: “Een bezoek aan de natuur leidt tot vermindering van pijn, boosheid, vermoeidheid, somberheid en tot een toename van positieve gevoelens en energie”. Toe maar. Wij boffen want Wassenaar is héél erg groen!

Maar nu de grote vraag: waarom is hardlopen, of een andere duursport zoals stevig wandelen/fietsen/zwemmen, zo goed voor mijn geestelijke gezondheid en kan ik niet beter door het bos slenteren? De positieve invloed van hardlopen op het brein komt onder andere door neurobiologische effecten. Als ik hardloop nemen stressgevoelens (cortisol) af en ‘feelgood-stofjes’ zoals serotonine, endorfine en testosteronnemen juist toe. Tevens is er voldoende doorbloeding van het brein. Kort samengevat komt het hierop neer: prut eruit, goed spul erin! Bijkomstig voordeel voor mij is dat ik door het hardlopen weinig vetreserves heb terwijl ik door de pillen alle reden heb om zwaar(der) te zijn.

Omdat mijn emmer sneller, dan een gemiddeld persoon, volloopt met stress en prikkels beweeg ik regelmatig in onze schitterende natuur. Ik loop drie keer per week gemiddeld tien kilometer hard. Op de andere dagen wandel of ik golf ik in een rustig tempo. Wanneer ik stroop onder mijn schoenen heb (ik zit in een vette dip) dan is het heel lastig in beweging te komen omdat ik geen puf heb. Maar ik heb geleerd dat ik van bewegen juist meer energie krijg! Om de moed erin te houden luister ik naar discomuziek zoals ‘I will survive’ van de Hermes House band. Maar is mijn stemming té hoog dan luister ik liever naar het gekwetter en gesnater van de dieren in de Ganzendriehoek en concentreer ik mij op de ademhaling.

Vriendinnen dagen mij uit mee te doen aan hardloopwedstrijden. Dat vind ik reuze spannend in verband met de massa mensen en alle toeters en bellen eromheen. Maar op 8 oktober aanstaande maak ik een uitzondering want dan vindt het eerste lustrum van de ’15 van Wassenaar’ plaats! Draven, aanmoedigen en feesten in ons groene dorp, daar wil iedereen toch bij zijn!?

Cornelie Egelie-Sprenger is columniste. Haar boek Pillendoos is verkrijgbaar in de boekhandel en op bol.com. Deze column is eerder gepubliceerd in de Wassenaarse Krant.